Anneke Dukker

Biografie:

geboren te Delft, 30-01-1949
1967-1970 Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam
1972 - 1979 werkzaam geweest als tekenlerares
1989-1992 Vrije Academie Den Haag
sinds 1993 zelfstandig werkend kunstenaar te Delft

 

Exposities:

Galerie Cobald Delft
Humanistisch Centrum te Den Haag
Weleda Zoetermeer
DOK Delft
Drukkerij Telstar, Pijnacker (12 sept t/m dec 2011)
Galerie Misc, Dordrecht (dec 2011 t/m jan 2012)

 

 

klik hier als je wilt reageren of een afspraak wilt maken voor een (vrijblijvend) bezoek aan mijn atelier in 'Delftstede' kamer 118

Over: "vergezichten" »»»»»

Aanleiding voor de serie vergezichten was een opdracht van een vriend een schilderij te maken met als inspiratiebron oude socialistische liederen, met name het lied 'Morgenrood'. Ik vertaalde het naar een landschap met een positief perspectief, een beloftevolle toekomst. Zonsopgang, de horizon baadt in het licht, de voorgrond duister om het licht te accentueren.
De vlakken van 'mijn vlakkenland' zijn geevolueerd naar fragmenten met landschappelijke kenmerken.

Over: "mijn vlakkenland" »»»»»

Voel de zinderende zomerse warmte… of … waan je in de polder waar de lucht eindelijk openbreekt na een dag regen.
In de serie ‘Mijn Vlakkenland’ is de vorm van het landschap teruggebracht tot een stramien van identieke vlakken. Fysieke elementen ontbreken niet zozeer, maar zijn nog afwezig. Je zou kunnen zeggen dat het een soort begintoestand is. De combinatie van monochrome vlakken en vlakken met kleurverloop bewerkstelligt dieptewerking en ruimtelijkheid. In de serie worden 2 uitersten gecombineerd: een strenge rigide opzet, met een verfijnde gelaagde en subtiele uitwerking.
De schilderijen nodigen uit je erin te verliezen en zijn te omschrijven als verstilde stemmingslandschappen, ze geven een gemoedstoestand weer. Ze roepen herinneringen op aan een plek waar je ooit was.

Een landschap heeft onmiddellijk zijn invloed op je stemming. In de ochtend is dat weer anders dan ’s avonds. In een mediterraan land weer anders dan in noordelijke streken. Juist doordat de vorm van de afzonderlijke schilderijen identiek is, wordt je je bewust van het effect van kleur.

Over: "duinen" »»»»»

De duinen in de kop van Noord-Holland, met name tussen Callantsoog en Den Helder zijn de inspiratiebron voor deze schilderijen. De duinen zijn hier heel open en leeg door het ontbreken van hoge begroeiing. Het licht heeft een speciale intensiteit door de weerkaatsing alom. De geur van egelantier vermengt zich met de klare zeelucht.
Ik schilder deze duinen niet naar de natuur, maar vanuit de herinnering. Daardoor wordt het beeld compacter.

Over: "vierkanten" »»»»»

2 Vierkanten, door elkaar heen geplaatst, vormen de basis voor de serie Dageraad. Zo op het eerste gezicht misschien wel erg simpele vormen. Op het tweede gezicht ontstaat er ruimte. Het duister van de nacht wijkt; de lucht wordt intens diep blauw als voorbode van het zonlicht: 'l heure bleue.

Over: "pseudo-ruimtelijk" »»»»»

Rechtlijnig?
Letterlijk misschien, maar figuurlijk allerminst. Als je langer naar deze werken kijkt verlies je een beetje de grond onder je voeten. Je zoekt een houvast, vindt een soort ordening, maar tegelijkertijd dient zich een andere ordening aan. Door het verplaatsen van je aandacht verandert de ruimtelijke werking. Wat in de diepte leek te verdwijnen komt plotseling naar voren en wat boven was lijkt nu onder. Wat zo helder en duidelijk lijkt is dat eigenlijk helemaal niet.
De achterliggende vlakken doen veelal aan lucht denken, in ieder geval aan een onbestemde ruimte.
De serie "Agave" is geïnspireerd op het groeiproces van de Agave victoriae-reginae. De bladeren van deze plant vertonen een lijnenspel dat een verwarrende ruimtelijke werking heeft.

Over: "patronen" »»»»»

In mijn werk streef ik naar schoonheid. De herhalingen in de patronen vertonen vaak subtiele verschillen, de lijnvoering en verftoets zijn niet emotioneel, wel poëtisch.